Brrr, de winter bijt nog steeds, maar hé, elk seizoen heeft zijn charme! Binnen in de zaak is het een oase van warmte en gezelligheid. Er heerst vandaag een gezellige drukte in de stad. Mensen ontsnappen aan de ijzige kou en komen zich bij ons verwarmen met een stomende kop koffie of een stevige lunch.
Terwijl de gasten binnendruppelen, klinkt er een schelle “PING, kun jij het eten brengen naar tafel 60?” Achter me doemt de inspiratie op voor het personeelseten. “Hmm, ik denk dat ik straks ook zo’n verrukkelijke baguette…” – “Hallooo? Ga je nog lopen of moet het eten zichzelf naar de tafel verplaatsen?” Nee, nee, sorry zat even te dromen.
Ik pak de 4 borden op en loop naar tafel 60. “Goedemiddag! Wie heeft hier de Caesar Salade besteld?” Een stem klinkt: “Oh, die is voor Chantal.” “En Chantal is…?” Een brunette zwaait vrolijk. “Dat ben ik!” “En de baguette met zelfgemaakte eiersalade?” “Voor Wim!” Ah ja, Wim. “En wie is Wim dan?” “Die zit nu op het toilet, zet maar neer.” En aan het einde van de rit, weet ik hoe iedereen heet.
Bij de volgende tafel aangekomen met een dienblad vol drank, word ik begroet met een paar grappige opmerkingen over mijn overvolle dienblad. “Wacht, ik help wel even,” zegt iemand, en grijpt twee biertjes van de rand. Voordat ik kan protesteren, kantelt mijn dienblad. “Heeeeuuuhhh” galmt het over de tafel. Terwijl ik terugloop, denk ik: “Waarom ook echt?”
